بدون او هيچم و براي او زنده هستم....

او رفت، تنها ماند...

زندگي کرد و معشوق را فراموش کرد......

از او پرسيدم از عشق چه مي داني

برايم از عشق بگو......؟

گفت: عشق اتفاق است بايد بنشيني تا بيفتد

گفت: عشق آسودگيست،

خيال است...... خيالي خوش

گفت: ماندن است. فرو رفتن در خود است.

گفت: خواستن و کمک است، گرفتن است.

گفت: عشق سادست، همين جاست دم دست و

دنيا پر شده از عشقهاي زود،

عشقهاي ساده اينجايي و عشقهاي نزديک و لحظه اي

گفتم: تو عاشق نبودي و نيستي........

گفتم: عشق يک ماجراست، ماجرايي که بايد آن را بسازي

گفتم: عشق درد است درد تولدي نو.

عشق تولد است به دست خويشتن

گفتم: عشق رفتن است، عبور است، نبودن است

گفتم:عشق جستجوست، نرسيدن است، نداشتن و بخشيدن است.

گفتم:عشق درد است، دير است و سخت است.

گفتم: عشق زيستن است از نوعي ديگر...........

به فکر فرو رفت و گفت عاشق نبوده ام..........

گفتم عشق راز است.

راز بين من و توست، بر ملا نمي شود و پايان نمي يابد

نظرات شما عزیزان:

رقیه

ساعت2:43---20 دی 1390

[وب سایت] - [ایمیل]

خیلی زمینت قشنگ بود تا حالا ندیده بودم خیلی خوشحال میشم به وبلاگ منم سر بزنین اگر چه به پای شما نمرسه و ممنون میشم به منم یاد بدین که چطوری این کارو کردین

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: