ای شب

ای شب هان ای شب شوم وحشت انگیز تا چند زنی به جانم آتش ؟ یا چشم مرا ز جای برکن  یا پرده ز روی خود فروکش یا بازگذار تا بمیرم  کز دیدن روزگار سیرم  دیری ست که در زمانه ی دون  از دیده همیشه اشکبارم عمری به کدورت و الم رفت  تا باقی عمر چون سپارم  نه بخت بد مراست سامان  و ای شب ،‌نه توراست هیچ پایان  چندین چه کنی مرا ستیزه  بس نیست مرا غم زمانه ؟  دل می بری و قرار از من  هر لحظه به یک ره و فسانه  بس بس که شدی تو فتنه ای سخت  سرمایه ی درد و دشمن بخت  این قصه که می کنی تو با من  زین خوبتر ایچ قصه ایچ نیست خوبست ولیک باید از درد نالان شد و زار زار بگریست  بشکست دلم ز بی قراری  کوتاه کن این فسانه ،‌باری آنجا که ز شاخ گل فروریخت  آنجا که بکوفت باد بر در  و آنجا که بریخت آب مواج  تابید بر او مه منور  ای تیره شب دراز دانی  کانجا چه نهفته بد نهانی ؟ بودست دلی ز درد خونین  بودست رخی ز غم مکدر  بودست بسی سر پر امید  یاری که گرفته یار در بر  کو آنهمه بانگ و ناله ی زار  کو ناله ی عاشقان غمخوار ؟ در سایه ی آن درخت ها چیست  کز دیده ی عالمی نهان است ؟  عجز بشر است این فجایع یا آنکه حقیقت جهان است ؟  در سیر تو طاقتم بفرسود  زین منظره چیست عاقبت سود ؟  تو چیستی ای شب غم انگیز  در جست و جوی چه کاری آخر ؟ بس وقت گذشت و تو همانطور  استاده به شکل خوف آور  تاریخچه ی گذشتگانی  یا رازگشای مردگانی؟ تو آینه دار روزگاری یا در ره عشق پرده داری ؟  یا شدمن جان من شدستی ؟  ای شب بنه این شگفتکاری  بگذار مرا به حالت خویش  با جان فسرده و دل ریش بگذار فرو بگیرد دم خواب  کز هر طرفی همی وزد باد  وقتی ست خوش و زمانه خاموش مرغ سحری کشید فریاد  شد محو یکان یکان ستاره  تا چند کنم به تو نظاره ؟ بگذار بخواب اندر آیم  کز شومی گردش زمانه  یکدم کمتر به یاد آرم  و آزاد شوم ز هر فسانه  بگذار که چشم ها ببندد  کمتر به من این جهان بخندد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: